چکیده از گریزگاههای ادبا در بیان دیدگاههای سیاسی، اجتماعی و اخلاقی، خلق داستانهایی با شخصیتهای حیوانی است که هر کدام از آن حیوانات نماینده و نماد قشر خاصی از جامعه و دارای خصوصیات اخلاقی و رفتاری هستند که به شاعر در شخصیتپردازی داستانها و رسیدن به اهدافش کمک میکنند. این داستانها که در ادبیات فارسی افسانهی تمثیلی نامیده می‌شود، در اشعار احمد مطر شاعر منتقد معاصر جهان عرب حضور گستردهای دارد و شاعر توانسته است با کمک این داستانها و با هنرمندی خاصی مفاهیم سیاسی و اجتماعی خود را به مردم جامعه انتقال دهد و در آگاهی مردم نقش بسزایی داشته باشد. این پژوهش با بررسی و تحلیل داستانها و کارکردهای هرکدام به تأویل نمادها و شخصیتها و کارکردهای سیاسی و اجتماعی آنها میپردازد و سپس به جنبههای هنری هر روایت و شیوههای متعدد آن اشاره میکند و نشان میدهد که شاعر با این شیوهی شخصیتپردازی، سطح فکری، احساسات و نگرشهای شخصیتهای اصلی را به خوبی نشان داده است. در شیوهی روایت، از آنجایی که داستانها بسیار موجز و کوتاه هستند بیشتر از شیوهی روایت مستقیم (توصیف) استفاده میکند و گفتگو نیز در حقیقتمانندی داستانها جایگاه ویژهای دارد. از لحاظ هنری شاعر در این داستانها از انواع هنجارگریزی، ناسازواری، آشناییزدایی و... استفاده کرده و از شیوههای مختلف شخصیتپردازی سود جسته است.
)