Domination ofsuperegoon ego in the “Orazat-Al-Khosoum” Drama and psychoanalysis of the character of “Omme- Salim”

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor of Arabic Language and Literature, University of Tehran‎, Iran

2 Graduate Student from University of Tehran‎, Iran

10.29252/mcal.8.14.27

Abstract

Psychoanalytic criticism is a kind of literary criticisms that has been in practice for a century. In this kind of criticism, the literary work is criticized and analyzed from a psychological perspective. One of the works that has the capacity to being criticized in the scope of psychology is the “Orazat-al- khosoum” play written by “Ali oghleOrsan”. It is considered to be about the problems in an Arab society. The character of “Omme-salim” represents a plenty of actions and reactions that originated from her subconscious. The paper aims to study which of the three personality elements (i.e. ego, superego or id) makes Omme-saleem show such behavior. The analysis of her character is based upon the subconscious theory of Freud. Omme-salim is the main character of the play who takes action according to her superego’s wants. Her superego has entered an irrational phase to achieve her objectives, and this causes a conflict between her ego and superego. This conflict ends in overcoming her superego. In fact, Omme-saleem is the symbol of superego in the play. She also resorts to the defensive mechanism of regression in two situations to be released from mental pressure and anxiety.

Keywords


-    ایگلتون، تری (1380ش)، پیش درآمدی بر نظریه‌ی ادبی. ترجمه‌ی عباس مخبر. چ دوم. تهران: نشر مرکز.
-    البرادعی، خالد محی‌الدّین (1986م)، خصوصیة المسرح العربی. منشورات اتحاد الکتاب العرب.
-    بلبل، فرحان (2002)، من التقلید إلی التجدید فی الأدب المسرحی السوری. دمشق: منشورات المعهد العالی للفنون المسرحیة.
-    پژوهشکده حوزه و دانشگاه (1380ش)، مکتب‌های روانشناسی و نقد آن (1). چ چهارم. تهران: انتشارات سمت.
-    تامس، جیمز (1395ش)، تحلیل (فرمالیستی) متن نمایشی: برای بازیگران، کارگردانان و طراحان. ترجمه­ی علی ظفر قهرمانی­نژاد. چ چهارم. تهران: انتشارات سمت.
-    دی.نای، رابرت (1381ش)، سه مکتب روان‌شناسی دیدگاههای فروید، اسکینر و راجرز. ترجمه‌ی سید احمد جلالی. چ اول. تهران: انتشارات پاردا.
-    ستوده، هدایت­الله (1380ش)، آسیب‌شناسی اجتماعی(جامعه شناسی انحرافات). چ هشتم. تهران: انتشارات آوای نور.
-    شاملو، سعید (1388ش). مکتب‌ها و نظریه‌ها در روانشناسی شخصیت. چ نهم. تهران: انتشارات رشد.
-    شریعت کاشانی، علی (1393ش)، روان‌کاوی و ادبیات و هنر. از فروید تا ژاک دریدا. چ دوم. تهران: چاپ و نشر نظر.
-    شمیسا، سیروس (1388ش)، نقد ادبی (ویرایش دوم). چ سوم. تهران: نشر میترا.
-    شولتز، دوان (1378ش)، نظریه‌های شخصّیت. ترجمه­ی یوسف کریمی و دیگران. چ دوم. تهران: نشر ارسباران.
-    عرسان، علی عقله (1989م)، المسرحیات (1964 - 1988) الأعمال الکاملة، ط1، دار طلاس، دمشق.
-    عزام، محمد (1998م)، وجوه الماس: البنیات الجذریة فی أدب علی عقلة عرسان. دمشق: اتحاد الکتاب العرب.
-    فردین، محمد (1389ش)، نمایش‌نامه و ساختار آن. چ اول. اردبیل: انتشارات مهر غزال.
-    فروید، سیجمند (1982م)، الأنَا وَ الهُوَ. تَرجمَة محمَّد عُثمان نجاتی. الطبعة الرابعة. بیروت: دارالشروق.
-    فیست، جِس. و گریگوری جی فیست (1393ش)، نظریه‌های شخصیت. ترجمه‌ی یحیی سیّد محمّدی. چ دهم. تهران: نشر روان.
-    القط، عبدالقادر (1998م)، فنّ المسرحیة. الطبعة الاولی. القاهرة: الشرکة المصریة العالمیة للنشرـ لونجمان.
-    کریمی، یوسف (1389ش)، روانشناسی شخصیت. چ دوم. تهران: انتشارات پیام نور. 1389.
-    گرین، کِیت (1383ش)، و جیل لبیهان. درسنامه نظریه و نقد ادبی. ترجمه­ی لیلا بهرانی محمدی و دیگران. چ اول. تهران: نشر روزنگار.
-    گنجی، حمزه (1384ش)، روان‌شناسی عمومی. چ32. تهران: نشر ساوالان.
-    نیازی، شهریار (1391ش)، «تحلیلی روانکاوانه از داستان «سیاه زنگی» از کتاب «شیهه اسب» زکریا تامر». مجله زبان و ادبیات عربی. س چهارم. ش هفتم. ص 178ـ206.
-    وِیتن، وِین (1385ش)، روانشناسی عمومی. ترجمه و تلخیص یحیی سید­محمدی. چ چهارم. تهران: نشر روان.
-    یاوری، حورا (1374ش)، روانکاوی و ادبیات. چ اول. تهران: نشر تاریخ ایران.