Analyzing the Novel "The Thief and the Dogs" with the Structural Framework of Claude Bremond

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Arabic Language and Literature Department, Ilam University

2 M.A. student in Arabic Language and Literature, Ilam University

10.29252/mcal.7.12.43

Abstract

The novel (the Thief and the Dogs), the literary work of Najib Mahfouz, similar to his other works, is one of the best world’s contemporary literary works. Its structure and narrative style can be compared to the structural framework of the French prominent structural linguist and narratologist, Claude Bremond. He suggested we should take a look at the logical sequence of several functions as a basic unit instead of taking functions in Props' meaning as minimal narration units. Therefore, the stories which cannot be evaluated in Props' structural pattern can be evaluated easier. The current research, using a descriptive-analytic method, reveals that many of Najib Mahfouz’ current story telling methods in the mentioned novel is in harmony with Claude Bremond’s structural framework. The novel including specific structural and analytic characteristics such as the failure of the main character, namely, Saeed Mehran, at the end of the story, faces some ambiguities which not only get solved through Bremond’s structural framework but also become meaningful and justifiable. It is due to the fact that Bremond’s theory considers the duality of functions which makes it possible for the story champion to be put in any of the two functions. Thus, there exists the possibility of both success and failure for the champion, and this lets one analyze such stories. This novel includes three functions: possibility, process, and consequence. Narratively, the novel includes coherent and meaningful sequences, and a variety of simple, mixed, and chain sequences can be extracted from the novel. This issue indicates the author’s outstanding talent and his great creativity. 

Keywords

References

- احمدی، بابک (1380ش)، ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز، چاپ هشتم.
- اخوّت، احمد (1371ش)، دستور زبان داستان، اصفهان: فردا، چاپ اول.
- اسکولز، رابرت (1383ش)، درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمه­ی فرزانه طاهری، تهران: مرکز، چاپ دوم.
- بارت، رولان (1387ش)، درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت­ها، ترجمه­ی محمد راغب، تهران: فرهنگ صبا، چاپ اول.
- برتنس، هانس (1384ش)، مبنای نظریه­ی ادبی، ترجمه­ی محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی، چاپ اول.
- تایشمن،‌ جنی و گراهام وایت (1379ش)، فلسفه­ی اروپایی در عصر نو، ترجمه­ی ‌محمد سعید حنایی کاشانی، تهران: مرکز، چاپ اول.
- تودوروف، تزوتان (1379ش)، بوطیقای ساختارگرا، ترجمه‏ محمد نبوی، تهران: آگاه، چاپ اول.
- خراسانی، محبوب (1383ش)، کلود برمون، پیش درآمدی بر بوطیقای روایت­شناسی ساخارگرا، ادبیات داستانی، شماره 79، صص18-10.
- ریمون، شلومیت (1387ش)، روایت داستانی بوطیقای معاصر، ترجمه­ی ابوالفضل حرّی، تهران: نیلوفر، چاپ اول.
- صفری، جهانگیر و امیر فتحی (1391ش)، «تحلیل ساختاری طرح داستان تهمورث»، فصلنامه­ی علمی پژوهشی زبان و ادب فارسی، شماره‌ی 12، صص100-83.
- عامر، عزه عبدالمطلب (2010م)، الراوی وتقنیات القص الفنی، القاهرة، الهیئة المصریة المعاصرة، الطبعة الأولی.
- فورستر، ادوارد مورگان (1384ش)، جنبه‌های رمان، ترجمه‌ی ابراهیم یونسی، تهران: نگاه، چاپ پنجم.
- گیرو، پی­یر (1383ش)، نشانه­شناسی، ترجمه­ی محمد نبوی، تهران: آگه، چاپ اول.
- مجرد، ساناز و کاووس حسن­لی (1388ش)، «بررسی ساختاری رمان کلیدر بر اساس نظریه­ی برمون»، جستارهای ادبی، شماره­ی 42، صص111-95.
- محفوظ، نجیب (دون­تا)، اللص و الکلاب، مصر، نشر مکتبة مصر.
- المعداوی، انور (1966م)، کلمات فی الأدب (سخنانی درباره­ی ادبیات)، بیروت، نشر المکتبة العصریة.
- مک­کی، رابرت(1391ش)، داستان، ساختار، سبک و اصول فیلنامه­نویسی، ترجمه­ی محمد گذر­آبادی، تهران: هرمس، چاپ اول.
- مکاریک، ایرنا ریما (1385ش)، دانشنامه­ی نظریه­های ادبی معاصر، ترجمه­ی محمد نبوی و مهران مهاجر، تهران: آگاه، چاپ دوم.
Journal of The Journal of New Critical Arabic Literature
Volume 7, Issue 12
December 2017
Pages 43-66

Files

Share

How to cite

Statistics