ابن الأثیر، ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن عبدالکریم شیبانی، (1385ق)، الکامل فی التاریخ، ج4، بیروت: دار صادر.
ابوسعدة، محمد، (1998)، الخوارج فی میزان الفکر الإسلامی، الطبعة الثانیة، القاهرة: نشر جامعة حلوان.
الانباری، أبیبکر محمّد، (2003)، المعلّقاتالسبع، الکویت: مؤسسة جائزة عبدالعزیز سعود.
پورنامداریان، تقی، (1381)، سفر به مه، چاپ سوم، تهران: نشر نگاه.
التفتازانی، سعدالدین مسعود بن عمر، (1396)، المطوّل فی شرح تلخیص المفتاح، قم: نشر هجرت.
جَیوسی، سَلمَیالخضراء، (2007)، الإتجاهات و الحرکات فی الشعر العربی الحدیث، الطبعةالثانیة، بیروت: دراسات الوحدة العربیة.
حافظ، شمسالدّین، (1380)، دیوان حافظ، تهران: نشر لوح محفوظ.
الحَبوبیّ، مُحمّدسعید، (1426)، دیوان السیّد محمّدسعید الحبوبیّ (1و2)، الطبعةالسادسة، لبنان: نشر دارالکوکب.
حسینی، سیّدرضا، (1337)، مکتبهای ادبی، تهران: انتشارات نیل.
خاقانی، علی، (1408)، شعراءالغریّ الجزء التاسع، قم: نشر مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی.
دانش، ابراهیم و سعید واعظ، (1392)، «شگردهای بدیع تصویری در ادبیات کلاسیک فارسی»، فصلنامه بهار ادب، سال ششم، شماره دوم: 205-224.
سجودی، فرزان، (1378)، «درآمدی بر نشانهشناسی در شعر فارسی»، مجله شعر، شماره 62: 135-140
سماوی، الشیخ محمّد، (1422)، الطلیعة من شعراءالشیعة، ج2، لبنان: دار المؤرخ العربی.
سنگری،محمدرضا، (1381)، «هنجارگریزی و فراهنجاری در شعر»، آموزش زبان و ادب فارسی، سال شانزدهم، شماره64: 1-9.
شفیعی کدکنی، محمّدرضا، (1391)، موسیقی شعر، چاپ سیزدهم، تهران: نشر آگاه.
شمیسا، سیروس، (1395)، نگاهی تازه به بدیع، چاپ ششم، تهران: نشر میترا.
صفوی، کورش، (1373)، از زبانشناسی به ادبیات، جلد اوّل، تهران: نشر چشمه.
__________،(1390)، از زبانشناسی به ادبیات، جلد دوّم، چاپ چهارم، تهران: پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی.
صمصام، حمید و فرشید نجارهمایونفر، (1388)، درآمدی بر نقد شعر فارسی، تهران: نشر دستان.
عباسی، حبیبالله، (1387)، سفرنامه باران، چاپ دوم، تهران: نشر سخن.
علویمقدّم، مهیار، (1377)، نظریههای نقد ادبی معاصر، صورتگرایی و ساختارگرایی، تهران: انتشارات سمت.
علیپور، مصطفی،(1378)، ساختار زبان شعر امروز، تهران: نشر فردوس.
عمید، حسن، (1389)، فرهنگ فارسی عمید، تهران: نشر راه رشد.
فتوحی رودمعجنی، محمود، (1392)، سبکشناسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات سخن.
قائمیان، مهدی، (1378)، «همحروفی و همآوایی موسیقی(واجآرایی آلیتراسیون)»، زبان و ادب فارسی، شماره 50: 31-35.
قاسمزاده، محمّد، (1370)، دریایی، سحر، ناگه غروب کدامین ستاره، تهران: بزرگمهر.
مالمیر، محمدابراهیم، (1396)، «گل در آیینه تأویلات ادب عرفانی»، پژوهشهای ادب عرفانی، شماره اول، سال یازدهم: 37-66.
محمدآملی، محمدرضا، (1377)، آواز چگور، تهران: نشر ثالث.
مدرسی، فاطمه و محمد بامدادی، (1389)، «نگاهی به موسیقی اشعار محمدرضا شفیعی کدکنی»، مجله مطالعات زبانی و بلاغی، شماره 1: صص 115-140.
مصفّی، ابوالفضل، (1357)، فرهنگ اصطلاحات نجومی، تبریز: نشر مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران شماره 31.
معلوف، لوئیس، (1382)، المنجد فی اللغة، قم: نشر دارالعلم.
موسوی، نعیمه و محمدرضا حاجی آقابابایی، (1399)، «برجستهسازی زبانی در تاریخ بیهقی بر اساس نظریه لیچ»، جستارهای زبانی، ش1: 163-192.
ویسی، الخاص و ثریا سبهانی، (1399)، «بررسی هنجارگریزی در شعر دماوندیه ملکالشعراء بر اساس الگوی زبانشناختی لیچ»، مطالعات ادبیات تطبیقی، سال چهاردهم: 231-255.
هاشم، صالح، (1979)، «بنیة اللغة الشعریة»، مجلةالمعرفة، العدد 210: 161-180.
هاشمی، احمد، (2001)، جواهرالبلاغة فی المعانی و البیان و البدیع، بیروت: المکتبةالعصریة.
Leech. G. N. (1969). A Linguistic Guide to English Poetry. New York: Longman.