چکیده شعر مقاومت به عنوان نوع ادبی اثرگذار در میان انواع ادبی دیگر، به دلیل شرایط خاص حاکم بر کشور عراق از نمود بیشتری برخوردار است. شاعران مقاومت عراق، با استفاده از سلاح کلمه، گزارشی هنرمندانه از پایداری و مقاومت خود و مردم سرزمینشان در برابر ظلم و ستم ارائه دادهاند. در این میان «یحیی سماوی» از جمله شاعران معاصر عراق است که با رژیم بعث حاکم بر جامعهی عراق و اشغالگران آمریکایی به شدت مخالف است و سلطهی هیچیک از آنها را بر نمی تابد. او با سلاح توانمند شعر، اعتراض خود علیه استبداد و به خصوص استعمار را اعلام کرده و به مبارزه و ستیز با بیگانگان پرداخته است. افشای جنایتهای آمریکا در عراق، اعتراض به غارت این کشور توسط اشغالگران و... از جمله مفاهیم مقاومت و پایداری است که در آثار این شاعر کبیر معاصر عراقی تجلی یافته است. شاعر گاهی با کنایه و به یاری زبان طنز و گاهی با بیانی صریح، سعی در تبیین این مفاهیم دارد؛ او به مدد بازخوانی وقایع تاریخی نظیر واقعهی دلخراش کربلا بر آن است فرهنگ مبارزه علیه مستکبران و استعمارگران را در دنیای عرب و به ویژه در کشور عراق گسترش دهد تا از این رهگذر جهان را با مفهوم واقعی عدالت اجتماعی، سیاسی آشنا سازد. مقالهی حاضر بر آن است تا اشعار مقاومت یحیی سماوی پس از اشغال عراق از سال 2003 تا پایان 2011م را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. کلید واژهها: عراق، یحیی سماوی، شعر عربی معاصر، مقاوم